Η ΜΑΤΑΙΗ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ»

ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΟΝΤΟΣ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Τα συμφέροντα της Κοινωνίας και του Leviathan

είναι  Αντίθετα

[Συνέχεια από το προηγούμενο]

Το Ancien Regime στη Γαλλία προ της Μεγάλης Επανάστασης είναι ένα διδακτικό παράδειγμα. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά που προανέφερα ενός Καθεστώτος στα τελευταία στάδια φθοράς. Ο Λουδοβίκος 16ος ήταν ένας κοινός τίμιος άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερα χαρίσματα. Είδε όμως ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και δεν μπορούν να μείνουν ως έχουν. Ανέθεσε την εκπόνηση και εφαρμογή μιας Μεταρρυθμιστικής Ατζέντας στον σπουδαίο στοχαστή και οικονομολόγο Turgot, ως Υπουργό Οικονομικών. Η αντίδραση του κατεστημένου στον εξορθολογισμό της εθνικής οικονομίας και των οικονομικών του κράτους που προσπάθησε να επιφέρει ο Turgot, οδήγησε στην απομάκρυνσή του. Ο Λουδοβίκος επανήλθε στην απόφασή του διορίζοντας Υπουργό Οικονομικών τον de Calonne (1783-1787) και εν συνεχεία τον de Brienne (1787-8), οι οποίοι συνέχισαν τα σχέδια και την πολιτική του Turgot. Μια ανίερη de facto συμμαχία μεταξύ της Αυλής, των μεγάλων αντιδραστικών συμφερόντων (τιτλούχοι, γεωκτήμονες,  Εκκλησία) και αστικών στρωμάτων που κέρδιζαν από τη σπατάλη των ηγετικών ομάδων οι οποίες καταχρέωναν τη χώρα υπό καθεστώς επιπροσθέτως φορολογικού παραλογισμού υπέρ τους, εμπόδιζε τις μεταρρυθμίσεις και οδήγησε στη χρεωκοπία της Γαλλίας το 1788. Το 1789 εξερράγη η Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Το Ancien Regime τελείωσε. Δεν μπορούσε να μεταρρυθμιστεί επαρκώς. Μια νέα ιστορία άρχιζε.
Είναι σαν να διαβάζει κανείς την τωρινή ιστορία του ΝεοΕλληνικού Καθεστώτος.
Το καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης στα 1970 και 1980: τερματική παρακμή, μεταρρυθμίσεις Γκορμπατσόφ (1985), Μεταστροφή (Perestroika) και Ανοικτότητα (Glasnost). Τον Οκτώβριο του 1990 το Ανώτατο Σοβιέτ απεφάσισε την εισαγωγή της οικονομίας της αγοράς. Λίγο μετά η Σοβιετική Ενωση διελύθη. Το Καθεστώς αντί να μεταρρυθμιστεί κατέρρευσε.
Καθεστώτα που έχουν αφεθεί να φθάσουν στην τερματική φάση ανικανότητας, διαφθοράς και γενικού ανορθολογισμού, δεν μπορούν να μεταρρυθμιστούν. Έχουν δημιουργήσει ένα πλέγμα που καταπνίγει την ελεύθερη δημιουργική δράση του ατόμου ενώ ταυτόχρονα την απομυζά. Η αντίφαση αυτή τα σκοτώνει. Έτσι η Κοινωνία γλιτώνει από το Καθεστώς που και την τυραννεύει και παρασιτεί σε αυτήν. Οι Μεταρρυθμιστές του Καθεστώτος, γνήσιοι και μη, σκληρότεροι και μαλακότεροι, δουλεύουν εκόντες άκοντες γι’ αυτήν την απαλλαγή, ενώ θέλουν να την αποφύγουν. Η «πονηρία» της Ιστορίας!
Καθεστώτα του είδους που περιγράφω είναι σε ριζική διάσταση προς την κοινωνία. Τα συμφέροντα των δύο μερών είναι ασύμβατα και αντιφατικά σε όλους τους τομείς του συλλογικού βίου.
Και γιαυτό όλες οι προτεινόμενες «μεταρρυθμίσεις» τώρα  είναι για γέλια. Σε κάθε δειλο και ανάξιο λόγου άνοιγμα εισάγονται βαρύτατα άλλα κλεισίματα. Ολιγαρχία, φεουδαρχισμός και κρατισμός μένουν ανέγγιχτα. Γι αυτό η Κοινωνία των Δημιουργών κλωτσάμε αυτού του ειδους τις μεταρρυθμίσεις.    
Το ΝεοΕλληνικό Leviathan δεν μπορεί να μεταρρυθμισθεί. Οι άνθρωποι του Συστήματος που προκάλεσαν την καταστροφή δεν μπορούν να μας σώσουν! Για να σωθεί η χώρα και να απελευθερωθεί η κοινωνία πρέπει να χαθεί το Leviathan.
Η Κοινωνία των Δημιουργών ξέρει, και το βροντοφώναξε με τη μεγαλειώδη αποχή της στις πρόσφατες εκλογές, ότι δεν θα αρχίσει η πραγματική απελευθέρωσή της και η ουσιαστική διαδικασία ανάταξης της χώρας, πριν σαρωθεί το Καθεστώς. Μέρος του οποίου είναι το πολιτικό Σύστημα.
Πάνε οι μωροί να (ψιλο)μεταρρυθμίσουν το Leviathan! Για να το σώσουν. Θα σαρωθούν μαζύ του. Τετέλεσται. Ήγγικεν η ώρα των Δημιουργών!
Η κοινωνία ξέρει. Το συμφέρον της δεν είναι το συμφέρον του Leviathan. Ας το γνωρίζουν και οι ξένοι φίλοι μας! Μη κάνουν ξανά το ίδιο «λάθος» ή επιλογή, το καλό που τους θέλουμε.

[Δημοσιεύθηκε στον "ΠΑΤΡΙΝΟ ΤΥΠΟ"].